აქაც მე ვარ ! :დ

ჰეიიი !!!! როგორ ხართ ხალხოო? ვერ მიცანით? ისემც ცხონდით თქვენ! ჰაჰ,მე ანანო ვარ (თავხედი,როგორ ,,გავამარიაჟე” ჩემი ბლოგიც,ნწნწნწ)..

მოკლედ თქვენ ხართ პუუშკიკოოს ბლოგზე,მე კი მისი სტუმარი ვარ 🙂 თქვენს წინაშეა ანანოს გესთ-პოსტი პუშკიკოს ბლოგზე !!!

რაზე გებურტყუნოთ არ ვიცი.. სხვათაშორის,გაგიკვირდებათ და ეს ჩემი პირველი გესთ-პოსტია (ალბათ უკანასკნელიც) ..

რა ,,ვილაპუკო” … მოდი გეტყვით როგორი მგონია პუშკიკო (ჩუმად,ოღონდ…) მოკლედ..პუშკიკო არის საყვარელი,განათლებული,კეთლი,თბილი და ბარსა მოწონს ! პირველად არ მახსოვს,იმან ,,წამიკომენტარა” თუ მე (მგონი მე),ნუ ამას რა მნიშვნელობა აქვს,მთავარია რომ დავმეგობრდით(ხოო?)

იპოვე სექსუალური პარტნიორი

ქორწილი, გათხოვება, სექსი ისევ რჩება ქართველების ერთ-ერთ მთავარ პრობლემად. ოო, რამდენ მათგანს სწადია ამ სურვილების ასრულება, მაგრამ პრინციპში ეს ვის არ სწადია. არ მითხრა, რომ შენ არა? არ დაგიჯერებ. (ოდესმე მაინც მოგინდება)

ეს მარადიული პრობლემა თუ არა სურვილია, რომელიც ყველა ადამინში ცოცხლობს, მაგრამ ზოგიერთ მათგანში განსაკუთრებით იფეთქებს ხოლმე მთელი თავისი ძლიერებით და ანთავისუფლებს თავის მომაკვდინებელ, ვნებისამღვძრელ სექსუალურ ფანტაზიებს.

”რეაქტიურობა-პროაქტიურობა”

როგორია ჩვენი აწმყო?
საიდან მოვდივართ, ანუ ცხოვრების როგორი გზა გამოვიარეთ?
როგორი გვინდა, რომ იყოს ჩვენი მომავალი, ანუ სად გვინდა რომ ვიყოთ?

რატომ ვართ აქ და რა განაპირობებს ჩვენს დღევანდელ მდგომარეობას და მომავალში რითი უნდა ვიხელმძღვანელოთ?
ამ კითხვებზე პასუხის გასაცემლად მრავალი მეცნიერი მუშაობდა, შეიქმნა არაერთი მიდგომა.

პირველი მიდგომა არის დეტერმინიზმის მიდგომა, რომლის მიხედვითაც ადამიანის ხასიათი იმთავითვე განპირობებულია სამი ფაქტორით და საკუთარი ცხოვრების მანძილზე ადამიანები ვეღარაფერს ვეღარ ცვლიან თავის ხასიათსა და შესაძლებლობებში.
ეს დეტერმინიზმებია:

ბებერი ნაძირალა

ცხოვრება ამაზრზენია და ამაში კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი.
დავრწმუნდი რა ამაში კიდევ ერთხელ გავაანალიზე, რომ ადამიანები კიდევ უფრო შემზარავები არიან საკუთარი არაადამიანური ქცევებით.

რამდენი პასუხგაუცემელი კითხვა მაწუხებს, რამდენი გაშმაგებული აზრი აწვება აზროვნების ბუდეს და ამოხტომას ლამობს, რადგან ვერ გაურკვევია, ასეთი აზრები ხომ არ შეესაბამება იმას, რისიც მას აქამდე სჯეროდა. ნუთუ ყველა ადამიანს შეუძლია ჩაიდინოს საშინელი დანაშაული, ისე, რომ არ იფიქროს შედეგზე, იმ ადამიანზე, რომელსაც ის გულს სტკენს. ეს კიდევ მარტივი ნათქვამია, გულის სტკენა არაფერია, რადგან ზოგჯერ ერთი ადამიანი თავისი არაადამიანური ქცევით სხვას ცხოვრებას უნგრევს, უმახინჯებს იმ გზას, რომელიც მას გასავლელი აქვს , სადღაც აქრობს და მას მხოლოდ თვითგვემას ან არარსებულ მომავალს უსახავს. უნადგურებს ცნობიერებას და იმ ყველაფერ ძვირფასს , რაც ყველა ადამიანში უნდა ცოცხლობდეს მთელი თავისი ძლიერებით.

ხმლიანი ბერი და ანტი ქრისტე

დილის 8 საათია…. მაღვიძარა გამალებით რეკავს და მატყობინებს, რომ დამთავრდა წუთები ნეტარებისა…

ვახელ თვალებს და ოთახში გაკვირვებული მზერით ვიყურები, ვიხსენებ თუ რა მიზეზი ჰქონდა ამ თავხედ არსებას, რომ ასე უტიფრად შეძლო ჩემი გაღვიძება.

მახსენდება…
დღეს ხომ თბილისში უნდა წავიდე, აწ უკვე ჩემს უნივიერსიტეტში, რათა გავიარო რეგისტრაცია და გავხდე ოფიციალური სტუდენტი…. მიხარია, მაგრამ მეზარება …
სიხარული სიზარმაცეზე მეტად ძლიერი აღმოჩნდა და შეძლო ჩემი ლოგინიდან წამოყენება.გავემზადე, დათქმულ ადგილას შევხვდი მეგობრებს და გავეშურეთ სადგურისკენ…სამწუხაროდ გადავწყვიტეთ, რომ მატარებლით  წავსულიყავით თბილისში… ჩვენ ხომ არ ვიცოდით წინ რა ”სასიამოვნო” მგზავრობა გველოდა…

ნიჭიერების მიძინებული ვულკანი ანუ ჯეოსტარი 2011

გუშინ სტარტი აიღო ყველასთვის კარგად ნაცნობმა მუსიკალურმა პროექტმა ჯეოსტარი 2011 – მა, რომელიც უკვე რამდენიმე წელია წარმატებით ხორციელდება. იგი ამერიკული პროექტის ”აიდოლის” ანალოგია და ასევე ძალიან გავს ბრიტანულ პროექტს x ფაქტორს, რომელიც მსოფლიოს მრავალ ქვეყანაში ხორციელდება.

სიმართლე გითხრათ თავიდანვე დიდი მოლოდინით ველოდებოდი ორშაბათს , რადგან გული მიგრძნობდა, რომ აუცილებლად ვიხალისებდი მონაწილეების გამოსვლაზე და კიდევ ერთხელ დავრწმუნდებოდი ქართველების ზე-ნიჭიერებაში . ეს მოლოდინიც გამიმართლდა.
ჩემ თვალწინ ქართული ნიჭიერების მიძინებულმა ვულკანმა გაიღვიძა და ამოაფრქვია თავისი შემაშფოთებელი და გავარვარებული ლავა, რომელიც ჯეოსტარის ჟიურის დაუნდობლად დაუპირისპირდა.

გრძნობების შეგრძნობის ხელოვნება ანუ ბედნიერების საიდუმლო

ჩემს ძველ ნივთებს ვათვალიერებდი და შემთხვევით სკოლის დროინდელი თემების რვეული ვიპოვე.
გადავხედე მაშინდელ ნაწერებს, ბევრი ვიცინე, გავიხსენე ძველი დრო და დავაკვირდი ჩემი წერის სტილს. აღმოვაჩინე, რომ მცირედი განსხვავება არის ეხლანდელსა და 2 წლის წინანდელ ნაწერებს შორის…

ერთი საინტერესო თემაც აღმოვაჩინე, რომელიც სიყვარულზე მეწერა, ისე კი გამიკვირდა, აღარ მახსოვდა თუ სიყვარულზეც მქონდა დაწერილი თემა, თანაც სკოლისთვის.

აი ისიც :

სიყვარული ეს ის გრძნობაა, რომელზეც შემიძლია დაუსრულებლად ვილაპარაკო, მაგრამ ამავე დროს დამრჩეს გრძნობა, რომ თითქოს არაფერი მითქვამს.
სიყვარული ეს ის ამოუცნობი გრძნობაა, როდესაც ადამიანი გრძნობს გრძნობების მთელ კოლონას. როცა გიყვარს, მხოლოდ მაშინ შეგიძლია იგრძნო თავი სრულფასოვან ადამიანად.

მონატრებული სკოლა

რამდენი ხანია სკოლა დავამთავრე…
დიახ უკვე რამდენიმე თვეა და ერთს მივხვდი, მიუხედავად ჩემი სიჯიუტისა… ახლა ვფიქრობ, რომ სკოლა ნამდვილად კარგი იყო… თავისი გვერდითი თუ პირდაპირი მოვლენებით….

მთელი ცოხვრება გავიძახოდი, რომ სკოლა არასდროს მომენატრებოდა, მაგრამ ვცდებოდი…
პრინციპში ერთ მხრივ სკოლაში დაბრუნებას არასდროს აღარ ვინატრებ, მაგრამ ფაქტია აუცილებლად მომენატრება სასკოლო გარემო და რათქმაუნდა ჩემი კლასელები, რომლებიც მართლა ძალიან მიყვარს…. ეს ის შემთხვევაა, როდესაც აფერისტულ სმაილი არაა საჭირო წინადადების ბოლოს.

This slideshow requires JavaScript.

”ვარსკვლავები” გვირჩევენ

ამ პოსტში გაგაცნობთ ვარსკვლავთა საუკეთესო რჩევებს, რომელთაც ისინი საკუთარი წარმატების გარანტად მიიჩნევენ…..

მაშ ასე…..

ალიშა ქისი:  ”გააკეთეთ ის, რაც გიყვართ.”

მეთიუ მაკკონაჰი:  ”არასოდეს დაეცეთ”
ტაირა ბენქსი: ”განავითარეთ თქვენი ნიჭი”
როზარიო დოუსონი: ”იცხოვრეთ აწმყოთი”

ჰეი, გამარჯობა იდიოტო

 ჰეი გამარჯობა იდიოტო…  ხო სწორად გაიგე… შენ 21-ე საუკუნის ნამდვილი იდიოტი ხარ…
არა არაფერი გეშლება ნამდვილად შენ მოგმართავ …..

მოგმართავ რა შენ, არ იგულისხმო, რომ აუცილებლად შენ ხარ იდიოტი, არა ამას შენ ვერ გკადრებ,  უბრალოდ ეს პოსტი ნამდვილ იდიოტებს ეძღვნებათ…. ისინი ხომ დღევანდელობაში ნამდვილად არ გვაკლია…

მოკლედ აიხლართეთ გეტყობათ… ვერ გაერკვიეთ… ზოგ თქვენგანს უკვე დაბურძგლა, რადგან გგონია, რომ ამ პოსტით მას მივმართავ, მაგრამ ეს ასე არ არის, რათქმაუნდა თუ შენ თავს იდიოტად არ მიიჩნევ…

იდიოტობა ძალიან რთული ცნებაა და მისი ტარება დიდ ტვირთს გულისხმობს….
ბოლოს და ბოლოს ყველას ხომ არ შეუძლია გამორჩეულად განსაკუთრებული ნატურა, ეგრეთწოდებული იდიოტი იყოს ?!