იოსებ სტალინი

სტალინი იყო უდიდესი გენია, რომლის წინაშე თავს ხრიდნენ მსოფლიოს უდიდესი პოლიტიკოსები: უინსტონ ჩერჩილი, ფრანკლინ დელანო რუზველტი და სხვა მრავალი. სტალინი, როგორც პიროვნება  იყო არის და მუდამ იქნება განსჯის საგანი. მისი ქცევები,  პოლიტიკა ყოველთვის იწვევდა აზრთა სხვადასხვაობას. დღემდე ვერ გაურკვევიათ მისი ნამდვილი ბუნება, წარმომავლობა, ბოლომდე არცაა ცნობილი მისი ხასიათის შტრიხები. დღემდე იწერება მასზე, დღემდე იგრძნობა ცხოველი ინტერესი ამ გენიალური ადამიანის მიმართ, მან ხომ ისტორიაში უდიდესი კვალი დატოვა, როგორც უძლიერესმა პოლიტიკოსმა და  მმართველობის ნიჭით დაჯილდოებულმა ადამიანმა.

არ დავიწყებ სტალინზე დაწვრილებით ბიოგრაფიული ინფორმაციის მოწოდებას, რადგან ვიკიპედია ამის იდეალური საშუალებაა, უბრალოდ მინდა ჩემი მოკრძალებული აზრი გამოვთქვა ამ ადამიანის შესახებ….

მოგეხსენებათ იოსებ სტალინი დაიბადა გორში, ისევე, როგორც მე, ამიტომ აქ ჩემს ქალაქში ყველამ კარგად იცის მისი პიროვნების შესახებ, განსაკუთრებულად ჩვენი მშობლების,  ბებია-ბაბუების თაობამ. აქ ყოველი ფეხის ნაბიჯზე შეიძლება მოისმინო გაცხარებული საუბარი ამ გენიალური ადამიანის შესახებ. გაიგებ მის ქება-დიდებას, არარსებულის მიწერას და განდიდებას, ასევე მოისმენ უარყოფით კომენტარებსაც, მისი კულტის უარყოფას და საერთოდ მისი პოლიტიკის დაგმობას.” />” />
პირადად მე ორივე კატეგორიის ადამიანები  შემხვედრია, მაგრამ ერთი რამ უნდა აღინიშნოს, ვისაც სტალინზე ბევრი წაუკითხია, ბევრი მოუსმენია და ასე თუ ისე კარგად ერკვევა, მის ცხოვრებისეულ დეტალებში იგი ძალიან იშვიათად თუ გამოდგება სტალინის მოწინააღმდგე, მაგრამ ვისც ძალიან მცირე სმენია და თითქმის არაფერი წაუკითხავს ამ ადამაინის შესახებ,  ისე თავგამოდებით  გმობს სტალინის კულტს იფიქრებ მისი ჟამთააღმწერელიაო. ეს კი ამაზრზენი საქციელია უგუნური ადამიანისგან. როცა არ იცნობ პიროვნებას შეუძლებელია მონაჭორის მიხედვით განსაჯო  და მითუმეტეს დაადანაშაულო იგი.
ჩემი აზრით სტალინი იყო ნამდვილი გენია, მაგრამ ჩვეულებრივი ადამიანი, რომელმაც ძალიან ბევრ შეცდომასთან ერთად ძალიან დიდი საქმეებიც ჩაიდინა, ბოლოს და ბოლოს მან ხომ მე-2 მსოფლიო ომი მოიგო და დაამხო გერმანიის ჰეგემონია მთელს მსოფლიოში.

ერთ-ერთი მთავარი არგუმენტი, რაც ქართველებს  მის წინააღმდეგ მოჰყავთ არის ის, რომ იგი საქართველოს არანაირად არ ეხმარებოდა, არ მისცა დამოუკიდებლად ჰყოფნის საშუალება, მაგრამ სტალინი ხომ გარუსებული იყო, მისთვის არ არსებობდა ცალკე სამშობლო, მას ერთი სამშობლო ჰქონდა და ეს იყო საბჭოთა კავშირი, სადაც საქართველოც მოიაზრებოდა. მიუხედავად ამისა, მრავალ ნაშრომში სტალინის შესახებ წერია, რომ მას მუდამ ენატრებოდა საქართველო და თავის სახლში ზუბალოვში თუ სხვა აგარაკზე პატარა საქართველო ჰქონდა მოწყობილი. მისი შვილი სვეტლანა ალილუევა აღწერს, რომ მამაში ის ყოველთვის გრძნობდა ქართულ ხასიათს და მასში გამჯდარი იყო ქართული ზნე-ჩვეულებები.
მართალია სტალინმა რეალური დახმარება არ გაუწია ქართველებს, მაგრამ არ დაგვავიწყდეს, რომ ის  თავის შვილებს, ნათესავებსაც კი არ ეხმარებოდა არაფერში. მან საკუთარი ვაჟი იაშაც კი გაწირა და არ გამოიხსნა გერმანელების ტყვეობიდან, როცა მას ამის რეალური შესაძლებლობა ჰქონდა.
სტალინთან ერთად ცხოვრება ძალიან რთული იყო, ამ ყველაფერს ვასკვნი იქდან, რომ მისმა შვილმა იაშამ თვითმკვლელობა სცადა, მაგრამ ტყვია ასცდა. მისმა მეორე ცოლმა ნადეჟდამ კი ეს მოახერხა და თავი მოიკლა აგარაკზე. ამ მოვლენამ სტალინი ძალიან შეაშფოთა და მისი ცოლის ეს საქციელი ღალატად აღიქვა, მაგრამ სიბერის ჟამს, მაინც აპატია მას ეს  საქციელი, რადგან მას ის ძლერ უყვარდა.
მის გარშემო მრავალი ადამიანი ტრიალებდა, ზოგიერთი მათგანი სტალინის ნამდვილი მეგობარი იყო და მისი ერთგულიც დარჩა სიცოცხლის ბოლომდე, მაგრამ არსებობდნეს ისეთი ცბიერი ადამიანები, რომელებიც სტალინს ეპირფერებოდნენ და ბევრ შავ საქმესაც ახაორციელებდნენ, რომელიც შემდგომში რათქმაუნდა სტალინს მიეწერა. ასეთი ადამიანი იყო ლავრენტი ბერია, რომელმაც დააშორა ახლობლებს და შთააგონა, რომ ყველამ უღალატა და მხოლოდ ის იყო მისი ერთგული. სტალინს სჯეროდა მისი და ერთი წუთითაც არ უფიქრია მის მზაკვრულ განზრახვაზე, მითუმეტეს ბერია მას შეთითხნილი ფაქტებით აბრუებდა, სტალინს კი დრო არ ჰქონდა განესაჯა და გამოერკვია ყველაფერი, ამიტომ ფაქტების წინაშე უძლური იყო.
სტალინი და მიში ქალიშვილი სვეტლანა

სტალინი თითქოს ცივი ადამაინს შტაბეჭდიელბას ტოვებდა, მაგრამ მას ძალიან თბილად მოქცევაც შეეძლო საკუთარ შვილებთან, ამის დასტურია ის წერილები, რომელსაც ის თავის საყვარელ ქალიშვილს სვეტლანას უგზავნიდა.
აი ზოგიერთი მათგანიც:

1.   ”გამარჯობა ჩემო ბეღურა!
ნუ გამიწყრები, რომ ვერ გიპასუხე. ძალიან დაკავებული ვიყავი. ჯანმრთელად ვარ. თავს კარგად ვგრძნობ.
ვკოცნი ჩემს ბეღურას მაგრად, მაგრად….”

2. ”საყვარელო სვეტანკა!
მივიღე შენი 25.9-ს გამოგზავნილი წერილი. გმადლობთ, რომ არ მივიწყებ. კარგად ოღონდ უშენოდ მოწყენილი ვარ, ბროწეულები და ატმები ხო მიიღე? თუ მიბრძანებ კიდევ გამოგიგზავნი. ვასიას უთხარი, მომწეროს წერილი, აბა, ნახვამდის. მაგრად გკოცნი. შენი მამიკო..”

სტალინს და თავის ქალიშვილს, როდესაც ის პატარა გახლდათ ერთგავრი თამაში ჰქონდათ შემუშავებული წერილების წერის დროს. სვეტლანას სტალინმა მბრძანებელი შეარქვა და რასაც ის ”უბრძანებდა”ყველაფერს უსრულებდა , სტალინი კი მისი პირველი მდვანი გახლდათ..

3. ”გამარჯობა ჩემო დიასახლისო!
წერილი მივიღე გმადლობ. კარგად ვცხოვრობ. ვასიას ანგინა ჰქონდა, ავად იყო, ახლა უკვე კარგადაა. წავალ თუ არა სამსახურში? წავიდოდი, მაგრამ შენი ბრძანების გარეშე ვერ გავბედავ ადგილიდან დაძვრას. ხშირად ვარ ლიპკაში. აქ ცხელა. შენ როგორ გრძნობ თავს ყირიმში? ვკოცნი ჩემს ბეღურას”….

სვეტლანას წერილი:
”მამა! რადგან ყინავს გიბრძანებ ჩაიცვა ქურქი”!
სეტანკა-დიასახლისი-1938 წ. 15 დეკემბერი.

მგონი ეს წერილები რაღაც დოზით მიუთითებს სტალინის შინაგან სამყაროზე…..
აი სულ ამის თქმა მინდოდა ამ პიროვნების შესახებ….მაგრამ არაა გამორიცხული ეს პოსტი კიდევ განახლდეს……